معنی بار و بند - جستجوی لغت در جدول جو

بار و بند

لغت نامه دهخدا

باد و بود

کبر، غرور، خودبینی

فرهنگ فارسی عمید

بار و بندیل

اسباب و اثاث و خرده ریز که کسی با خود از جایی به جای دیگر می برد

فرهنگ فارسی عمید

بار و بنه

اسباب و اثاث و لوازم زندگی که به جایی حمل کنند، برای مثال که ما ماندگانیم و هم گرسنه / نه توشه ست ما را نه بار و بنه (فردوسی - ۸/۷۶)

فرهنگ فارسی عمید

باره بند

جایی که در آن چهارپایان، به اسب را می بستند، اسطبل، طویله

فرهنگ فارسی عمید

باد و بید

هدر، بی فایده، بیهوده

فرهنگ فارسی عمید

دار و برد

کنایه از کر و فر، گیر و دار، برای مثال بپوشید رستم سلیح نبرد / به آورد گه رفت با داروبرد (فردوسی - ۳/۱۹۱)

فرهنگ فارسی عمید

بست و بند

(بَ تُ بَ)

کنایه از استحکام و ضبط و ربط باشد. (برهان) (آنندراج). استحکام و ضبط. (رشیدی). ترتیب و انتظام و ضبط و ربط. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

سر و بند

(سَ رُ بَ)

عهد و عصر. در محاوره گویند که فلان کار در سر و بند فلان پادشاه واقع شد. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

باره بند

(رَ / رِ بَ)

جایی که اسب بندند و در عرف این زمان اصطبل و طویله راگویند و باربند مخفف بهاره بند نیز آمده. (انجمن آرا) (آنندراج). طویله و جای بستن اسب چه باره بمعنی اسب هم هست اکنون در تکلم باربند گویند. (فرهنگ نظام). رجوع به باربند شود. مخفف بهاره بند. (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

دار و برد

(رُ بَ)

گیرو دار و کرّ و فرّ و تبختر. (برهان) :
بپوشید رستم سلیح نبرد
به آوردگه رفت با دار و برد.
فردوسی.
اگر شاه با شاه جوید نبرد
چرا باید این لشکر و داروبرد؟
فردوسی

لغت نامه دهخدا

باد و بود

(دُ)

روزگار و زمانه. حکیم سنایی فرماید:
هرکه چون عیسی از شره بجهد
از غم باد و بود خود برهد.
سنائی (از شرح حدیقه) (از آنندراج).
ظاهراً مرادف بود و نبود، هست و نیست، گذشته و آینده هم باشد

لغت نامه دهخدا

باد و بید

(دُ)

بی فایده و ناسودمند. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). بی فایده و بی سود. (ناظم الاطباء). هدر:
که بهرام دادش به ایران نوید
سخن گفتن او شود باد و بید.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

بار و بنه

(رُ بُ نَ / نِ)

احمال و اثقال. بار و بندیل:
نه لشکر نه کوس و نه بار و بنه
همه میسره خسته و میمنه.
فردوسی.
که ما ماندگانیم و هم گرسنه
نه توشه است با ما نه بار و بنه.
فردوسی.
در شش دیه سراها ومقامها ساختند و منزل گرفتند و بار و بنه بدان نقل کردند. (تاریخ قم ص 32). رجوع به بار و بندیل شود

لغت نامه دهخدا

دار و بند

(رُ بَ)

پایه و ستون:
اندرهوا به امر وی استاده ست
بی دار و بند پایۀ بحر و بر.
ناصرخسرو.
رجوع به دار شود

لغت نامه دهخدا

بار و بندیل

(رُ بَ)

احمال و اثقال. بار و بند. رجوع به باروبند شود

لغت نامه دهخدا

بازو بند

چیزی که بر بازو بندند، مانند فلزات و زینت آلات قیمتی

فرهنگ لغت هوشیار

باره بند

جایی که در آن اسب را بندند طویله اصطبل

فرهنگ لغت هوشیار

بار و بندیل

((رُ بَ))

اسباب و اثاثیه

فرهنگ فارسی معین

باد و بود

((دُ))

مجازاً به معنای تکبر و خودبینی، هستی و لوازم آن

فرهنگ فارسی معین

ابر و باد

((اَ رُ))

نوعی کاغذ که به شکل خاصی رنگ آمیزی می شود و برای زمینه خوشنویسی در خط مورد استفاده قرار می گیرد، نوعی موزاییک خاص دوره قاجار که به رنگ سفید و آبی ساخته می شد

فرهنگ فارسی معین

باره بند

((رِ بَ))

طویله، اصطبل

فرهنگ فارسی معین

بار و بنه

کلیه ی لوازم دامداری و ابزار معاش دامداران

فرهنگ گویش مازندرانی

بار وند

طناب بارند چارپایان

فرهنگ گویش مازندرانی

بار بند

طنابی کلفت و بلند که گاهی از جنس کنف بوده و به آن لیف خرما

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی بار و بند - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما